Saw III (2006)

Legends never die.

"Saw III" nastavlja gde je drugi deo stao - Jigsaw je sve bliži smrti, dok je njegova učenica i štićenica Amanda sada ta koja postavlja pravila igre. No, kao što detektivka Kerry sjajno opaža, kada je u pitanju prvo ubistvo u filmu, Jigsaw je promenio obrazac u njegovim zamkama - niko ne može da preživi, pa čak i da uspe da se oslobodi iz zamke.

"Saw III" je najlošiji od do sad pogledanih filmova iz ovog serijala. Jednostavno, priča je konfuzna, sa previše flashbeck-ova, mnoge priče se u filmu prepliću i daju se brojna objašnjenja, čak se objašnjavaju i neki događaji iz prva dva dela. Iritirajuća je pojava Jeffa, lika koji u svim slučajevima donošenja odluka deluje jako sporo, a svi znamo da Jigsaw ne daje baš puno vremena u borbi za život.

  

Ono što je OK u filmu su ubistva, sprave koje pravi Amanda su impresivne, a imamo i neke egzekucije koje do sada nisu viđene - npr. pokušaj ubistva sudije Haldena mlevenim trulim prasićima. Batice, to je bolesno!  

 

Poltergeist (1982)

They're here.

Dok prosečna američka porodica živi u prijatnom komšiluku, najmladja ćerka Kerol En uspostavlja kontakt sa natprirodnim svetom preko televizijskog kanala. U početku duhovi izgledaju prijateljski nastrojeni dok zabavljaju porodicu raznim trikovima, medjutim ne prolazi mnogo vremena kada ova misteriozna bića postaju loša – oni zastrašuju porodicu Friling, ugrožavajući i njihove živote oživelim dvorišnim stablom i ubistvenom lutkom-klovnom, dok konačno ne otmu Kerol En u ostavu dečje sobe, koja izgleda predstavlja ulaz u drugu dimenziju. Porodica Friling na sve načine pokušava da spasi najmladje dete iz ruku zlih sila.

Sasvim slučajno naleteh, uspavan odvratno dosadnom utakmicom izmedju Poljske i internacionalizovane Nemačke, na ovaj klasik horor žanra na kanalu TCM, i takav dar s neba nisam smeo da propustim, te otuda i ovaj osvrt.

Poltergeist je jednostavno odličan film u kom je sjajno prikazana drama kroz koju prolazi sasvim prosečna američka porodica, nakon što kućni duhovi otmu njihovu najmladju ćerku. Film je zanimljiv, a najveći njegov kvalitet je sama priča kao i fenomenalna gluma. I Craig T. Nelson i prelepa JoBeth Williams i Beatrice Straight, pa čak i deca, odlično su odigrali svoje uloge.

Efekti su ostavili dvostruki utisak: neki su izvedeni jako dobro (posebno imajući u vidu da je film snimljen 1982. godine), ali ima i loše odradjenih efekata, koji deluju smešno zbog jednostavnosti (klasičan primeri je raspadanje lica jednog od istraživača duhova).

 

Za mene je poseban osećaj bio i to što sam se ovog filma plašio kao klinac, naravno sada nije bio toliko strašan. Ipak, vraćanje na prepoznatljive scene je neprocenjivo, i ko ne može biti fasciniran ponovnim gledanjem Zelde Rubinstein? Ukoliko niste pogledali ovaj «masterpiece» horor žanra – morate ispraviti tu grešku.

Zanimljivosti:

1. Režiser filma Tobe Hooper tvrdi da je iskusio aktivnosti poltergajsta dok je bio mladić. Tokom njegovih tinejdžerskih godina, izgubio je oca i nedeljama nakon očeve smrti, Hooper je bio svedok «lupanja vrata, letenja tanjira po stanu i drugih bizarnih dogadjaja». Hooper je komentarisao da ga je to iskustvo i privuklo u ovaj projekat.

2. Reč poltergeist vodi poreklo iz nemačkog jezika, od reči poltern koja znači «stvaranje buke» i geist koja znači «duh».

3. Film je inspirisao i slabije nastavke Poltergeist II: The Other Side (1986), Poltergeist III (1988) i Poltergeist IV: In the Shadows (koji je najavljen za 2009. ili 2010. godinu). Medjutim, ono što je zanimljivo je navodno prokletstvo ovih filmova. Nešto više možete o tome saznati iz sledećeg teksta koji sam preuzeo sa wikipedia-e (tekst je na engleskom), a pošto smarači iz wikipedia-e žele da ga izbrišu za par dana, zato ne dajem link već kopiram tekst ovde:

The Poltergeist curse is the rumor of a supposed curse attached to the Poltergeist motion picture series and its stars.

The rumor is superstition largely derived from the fact that four cast members died in a relatively short span of time (six years) between the release of the first film and the release of the third, with one dying during production of the second film. Two of them died at young ages, 12 and 22. It is not clear that these particular films are atypical in the number or nature of the deaths of their actors, and at least two of the supposed victims had serious health problems before becoming attached to the film series. The actors who are supposed victims of the curse include:

• Dominique Dunne, 22-year-old actress who played the oldest sibling Dana in the first movie, died after being choked by a jealous boyfriend in 1982.^[1] The boyfriend John Thomas Sweeney was later convicted and sentenced to six years in prison, though initially he only served two and a half years.^[2]
• Julian Beck, 60-year-old actor who played Kane in Poltergeist II: The Other Side, died in 1985 of stomach cancer, with which he was diagnosed before he had accepted the role.^[3]
• Will Sampson, 53 years old, who played Taylor the Medicine Man in Poltergeist II, died of post-operative kidney failure and pre-operative malnutrition problems in 1987.^[4]
• Heather O'Rourke, 12-year-old actress who played Carol Anne in all three Poltergeist movies, died in 1988 after what doctors initially described as an acute form of influenza but later changed to septic shock after bacterial toxins invaded her bloodstream.^[5] At the time, she had suffered acute bowel obstruction, initially diagonsed as Crohn's disease, which may have been the cause of death.

Other rumors related to the film have been claimed as the cause of the curse. The most widely circulated alleges that real human skeletal remains were used as props in the first film, causing the angry spirits of the deceased to wreak havoc. Actress JoBeth Williams has said in television interviews (most notably the E! True Hollywood Story episode "The Curse of Poltergeist") Producers Mark Victor and Michael Grais stated that the skeletons used in Poltergeist II were real and actor Will Sampson had to perform an exorcism to protect the set from the spirits.

Other occurrences that have been attributed to the curse include:

• The house in Simi Valley, California used for exterior shots of the Freeling home was damaged by the Northridge earthquake of 1994.
• JoBeth Williams, who played mother Diane Freeling, claims she returned home from the set each day to find pictures on her wall askew. She would straighten them, only to find them crooked again the next day.
• Actor Will Sampson, a Creek Indian and shaman, performed an exorcism on the set of Poltergeist II to rid it of "alien spirits". A year after Poltergeist II was released, he died.
• During a scene when Robbie Freeling (Oliver Robins) was choked by a toy clown in his room, the mechanical prop malfunctioned and Robins was actually choked.
• During a photography session for Poltergeist III, it was discovered that one shot of co-star Zelda Rubenstein had shining light obstructing the view of her face. Rubenstein claims the photo was taken at the moment the actress's mother died.
• During the fight Dominique Dunne had with her boyfriend that ended in her death, a friend inside Dunne's house turned up the Poltergeist soundtrack to drown out the noise of the two yelling outside.
• During the making of Poltergeist III, a movie set of a parking garage was destroyed by fire during shooting of a fire scene, injuring all but one of the crew.
• Brian Gibson, director of Poltergeist II, died of bone cancer at the age of 59 in 2004.
• One scene in the third film was filmed in the parking lot of the Salt Palace in Salt Lake City, Utah. This was the home court of the NBA team, the Utah Jazz during the time of the filming. As a result of their old home arena being shown in Poltergiest III, the Utah Jazz have been unable to win any championships, especially the 1997 and 1998 NBA Finals against the Chicago Bulls led by Michael Jordan.
• Heather O'Rourke once starred in a Rainbow Brite commercial with Judith Barsi. After Heather's death, Judith died 5 months and 24 days (aged 10) after Heather died . She was murdered along with her Mother
• The "prop" skeletons emerging from the muddy swimming pool towards the end of the 1st movie were in fact real corpses - the cast and crew found this out later. Craig T Nelson has been interviewed saying they were all very angry when this was disclosed as the prop company's "mistake".

The Poltergeist series is just one of a handful of movies and TV series that have been said to have been cursed. Others include Rebel Without a Cause, The Exorcist, Diff'rent Strokes, Bewitched, The Crow, the In the Heat of the Night TV series, and various Superman-related series and films.

The Thing (1982)

What you fear most... is among you.

Američku naučnu ekspediciju u smrznutim divljinama južnog pola prekida grupa naizgled poludelih Norvežana loveći i pucajući u psa. Helikopterska potera za psom se završava padom, ne ostavljajući objašnjenje te potere, jer ginu putnici u helikopteru. Tokom noći, pas mutira i napada preostale pse u kavezu i članovi tima to istražuju. Tim ubrzo shvata da vanzemaljska životna forma sa sposobnošću preuzimanja tela je slobodna i ne znaju ko je od njih već preuzet.

 

 

Jednostavno “The Thing” je film koji svaki ljubitelj horora MORA da pogleda. Kultni klasik iz 1982. u fantastičnoj režiji Džona Karpentera je remek-delo horor žanra. Ne bih želeo da Vam pokvarim utisak i zato neću puno otkrivati, ali atmosfera u filmu je neverovatno dočarana i priča je maestralno ispričana.

 

Južni pol, sneg, istraživačka baza, snežna oluja, grupa ljudi koja čim otkrije za vanzemaljski oblik života koji preuzima i klonira ljudske i životinjske oblike postaje nepoverljiva i sumnjičava prema svakome, efekti kao što su paukolika glava ili reanimacija jednog od istraživača – sve je odlično odradjeno. A šta tek reći o paranoji koja zahvata ceo istraživački tim? Kurt Rasel je odličan, ali i ostala glumačka ekipa je na nivou.

Saw II (2005)

Oh yes... There will be blood.

U prvom delu ovog serijala, saznajemo da je ubica (od strane novinara nazvan Jigsaw, jer na leševima ostavlja karakterističan znak u vidu odrane kože u obliku puzzle delića) jedan izopačeni starac koga izjeda rak. On svoje žrtve uvodi u bolesnu igru gde ih stavlja pred svršen čin i gde moraju da biraju između svog života ili nekog od delova tela. Iako su u prvom delu inspektori pronašli njegovo sklonište, Jigsaw im je ipak pobegao što nas je dovelo do ovog nastavka

    

Ovaj nastavak je ipak slabiji od originala, čini mi se da je izgubio veliki deo napetosti koji je nosio prethodni deo. "Saw" je bio baš osvežavajući film, bio sam prijatno iznenađen zbog priče, ali i atmosfere u filmu. Ambijent u kome su snimane scene, odlična gluma, kvalitetan zaplet, jednostavno mnogo toga mi se dopalo, osim završne scene

 

U ovom delu, dakle, nema one napetosti iz prvog dela, uvedeno je i dosta likova, zatim Donnie Wahlberg nije ubedljiv u svojoj ulozi detektiva kome je sin otet, dosta je međusobnog ubijanja kakvog imamo u mnogim filmovima, pa to nije ništa spektakularno, čak jedan lik umire usled trovanja. I sam rasplet filma, nije me zadovoljio.

Naravno, daleko je više razloga da pogledate ovaj film nego da ga zaobiđete. Možda je najbolje da gledate "Saw II" odmah posle prvog dela, jer ćete tako i uočiti ipak i nažalost pad kvaliteta.

The Deaths of Ian Stone (2007)

What hides in life is found in death.

Ian Stone je mladić koji pokušava da otkrije zašto ga svakog dana ubijaju i zašto se posle tog života budi u drugom životu i kakve veze sa tim ima njegova devojka Jenny. On skuplja deo po deo sećanja da bi rešio ovu "slagalicu", uz malu pomoć jednog od odmenutih tzv. Harvestera (duhova koji se hrane ljudskim predsmrtnim strahom).

 

Pošto ima puno isprepletenih priča tačnije života, ne bih da ga prepričavam, ali moram da priznam da baš i nisam oduševljen radnjom, jer mi se čini da su u ovom filmu smućkali nekoliko već vidjenih priča iz ranijih filmova.

Nešto slično, vidjeno je u filmu iz 1993. godine "12:01" u kom se glavnom liku ponavlja dan onog trenutka kad mu ubiju simpatiju. Ovde je malo to izvrnuto, jer nisu isti dani, čak su i životi promenjeni (Ian Stone je prvo hokejaška koledž zvezda, pa japi, taksista, narkoman, pacijent na intenzivnoj nezi). Takodje, mislim da ima još "pozajmljivanja" iz drugih filmova. Npr. Harvesteri (glavni zlotvori u filmu) su u nekim trenucima jako slični agentu Smithu iz "Matrixa". Ali to nije sve. Kada se hrane predsmrtnim strahom ljudi jako podsećaju na hibride Utvara prstena poznatijih kao Nazgul iz "Gospodara prstenova" i Jeepers Creepersa iz istimenog filma.

Takodje, u nekim trenucima, film mi je prespor, posebno na početku. Dakle, ovaj film me uopšte nije oduševio mada sam o njemu čitao dosta pohvalnih stvari. Možda sam previše očekivao.

Phantasm (1979)

If this one doesn't scare you, you're already dead!

Majk, tinejdžer koji je ostao bez oba roditelja, plaši se da će izgubiti i starijeg brata. On ne može da razdvoji stvarnost od iluzije i proganjaju ga jasne noćne more. Majk dolazi do šokantnog otkrića, kada na sahrani bratovog najboljeg druga, vidi grobara kako sam podiže kovčeg sa lešom i stavlja ga u automobil. Majk odlučuje da istraži i otkrije jezivi svet u kom Visoki čovek (The Tall Man), barata letećim, smrtonosnim, loptastim spravicama i smanjuje leševe na pola i oživljava ih da kao patuljci zombiji budu njegovi robovi. Na groblju koje je centar bizarnih dešavanja, Majk uz pomoć brata Džodija i njegovog prijatelja Redžija pokušava da savlada Visokog čoveka.

«Phantasm» je nisko-budžetni, kultni klasik horor žanra koji je snimljen 1977. godine ali je objavljen tek dve godine kasnije. Don Coscarelli je alfa i omega filma jer je napisao scenario, bio jedan od producenata, režirao ga, radio na fotografiji i editovanju filma. U filmu se pojavljuje «The Tall Man», natprirodni i sadistički grobar koji mrtve pretvara u patuljaste zombije da ispunjavaju njegove naredbe i osvoje svet. «The Tall Man» koristi male leteće, srebrne lopte smrti koje sadrže par smrtonosnih šiljastih sečiva i bušilicu koja uništiva žrtvin mozak. Ovaj original prate i čak 4 nastavka: «Phantasm II», «Phantasm III: Lord of the Dead», «Phantasm IV: Oblivion» i «Phantasm V», koji je još uvek u produkciji. Ipak, svi nastavci su bili slabiji od originala.

Još jedan film iz naftalina našao se na mom repertoaru i ovog puta sam prilično zadovoljan. Film je snimljen sa niskim budžetom, ali to nije uticalo da Don Cascarelli napravi jako dobar film koji je pridobio brojne fanove i uzrokovao brojne nastavke.

Dakle, iako skromnog budžeta, «Phantasm» je klasičan primer dobrih horora iz 70-ih godina, koji verno oslikavaju gotski ambijent, sa jako dobrim izborom scenografije. Sterilna kućerina-grobnica izaziva nelagodnost, kao sama pojava a kad tome još dodate odvratne zvuke, patuljke-zombije i jezivog grobara onda dobijete fantastičan ambijent. Naravno, ne treba izostaviti i scene na groblju, koje upotpunjuju taj klasičan strah od smrti.

Posebno upečatljiv deo filma je glavni negativac – bizarni grobar velike snage tzv. Tall Man, inače vladar iz paralelnog univerzuma, koji namerava da pokori svet.

Sami efekti su dosta dobro zamišljeni, mada krvoproliće je baš siromašno i jedino scena sa smrtonosnom napravom u obliku lopte, zadovoljava neke standarde. Dok na primer, scene borbe sa povećom muvom u koju se pretvorio Tall Man-ov prst deluju prilično komično.

U prednosti filma, ubrojio bih i dobru režiju, kao i zanimljivu priču koju ipak pomalo kvare glavni glumci, naročito Reggie Bannister, koji, neverovatno, glumi i u svim nastavcima.

Da sumiram, «Phantasm» vas neće prestraviti ali ima kvalitet i posebno mi se dopada jer odskače od današnjih horor filmova.

The Messengers (2007)

There is evidence to suggest that children are highly susceptible to paranormal phenomena. They see what adults cannot. They believe what adults deny. And they are trying to warn us.

Četvoročlana gradska porodica (otac, majka, kćerka tinejdžerka i sin) zbog puno problema napuštaju Čikago i dolaze u selo u Severnoj Dakoti u pokušaju da započnu bolji život. U svakom slučaju bolji od onog od kog beže, u kom je otac dve godine nezaposlen, a ćerka vrlo problematična.

Kupuju napuštenu seosku kuću sa farmom i trude se da uspeju iako se uočava jasna netrpeljivost koju majka oseća prema kćeri, očigledno zbog nekog ćerkinog greha iz prošlosti sa kojim je povezano i to što njen mlađi brat Ben ne progovara i boluje od autizma. Inače, majku Denise glumi sada već zrela Penelope Ann Miller poznata kao saradnica i ljubav Aleca Baldwina u filmu "The Shadow" iz 1994. godine.

Kako se radnja razvija, sve jasnije vidimo majčino nepoverenje u Jess. Njihovo useljavanje u kuću prate i čudne pojave koje se samo ukazuju najmlađem članu porodice - Benu koji ne može da govori. U medjuvremenu, advokat Colby Price nudi glavi porodice ponudu da otkupi imanje što ovaj odbija jer stvarno želi da uspešno obradi polja suncokreta i zaradi novac. U ovoj sporednoj ulozi advokata se našao William B. Davis poznatiji kao Cigarette Smoking Man iz "Dosijea X". Neobične pojave se sve više pojavljuju a u njih svakako spada i napad vrana na Roya koga spašava slučajni prolaznik, nadničar Burwell. Roy mu u znak zahvalnosti ponudi hranu i smeštaj za pomoć u poslu i isplatu na kraju žetve, što ovaj prihvata.

Do samog kraja film mi je bio veoma dobar! Ambijent ruralne kuće i seoske farme, nesredjena porodica, problematična ćerka, bolestan sinčić stvorili su atmosferu nepoverljivosti i sebičnosti u kojoj roditelji ne primećuju prisustvo nepoželjnih gostiju u kući. Efekti su dosta solidno odradjeni, svakako najneprijatniji doživljaj pružaju duhovi koji se kreću po plafonu, uz nezaobilazni odvratni zvuk koji prati njihovo kretanje. Ipak, sama završnica mi je poprilično pokvarila dobar utisak, jednostavno obrt je prilično bez veze, a daje i odgovor na pitanje ko su duhovi u kući i zašto se nisu smirili do sad. 

Film vredi pogledati, pre svega zbog većeg dela koji je OK odradjen, a i zbog toga da vidite klasičan primer kako dobar film može da se uprska traljavom završnicom što je nažalost dosta čest slučaj u američkim hororima.

Teeth (2007)

Every rose has its thorns.

Srednjoškolka Don s teškoćama savladava napupelu seksualnost tako što je najaktivniji učesnik lokalne grupe koja zagovara čednost tinejdžera. Njen zadatak još težim čini njen zločesti polu-brat Bred sve provokativnijim ponašanjem kod kuće. Strano njenom telu, nevina Don otkriva da ima «zubatu vaginu» kada postaje žrtva nasilja. I dok se bori da razume njenu anatomsku jedinstvenost, Don doživljava i slabost i moć toga što je živi primer mita o «vagini dentati».

 

 

O, bogo! Taman kada sam pomislio da sam mnogo toga video, tu su američki tvorci filmova da me razuvere. Od toliko tema koje se vezuju za horor žanr, od toliko duhova, vampira, svakakvih aveti, manijakalnih ubica, misterija i ostalog, neko se dosetio da obradi mit o «vagini dentati», prevedeno na srpski «zubatoj vagini» ili kako sam ja preveo «pici ubici» .

Odmah da naglasim da film jako malo ima dodirnih tačaka sa horor žanrom, možda svakako zbog tog «oslonca» priče koji deluje zastrašujuće na muški rod (bar na strejt deo muške populacije). Malo je groznih scena u filmu i sve su identične (a pretpostavljam da znate na koje mislim). Dakle, sem letenja delova «vršnjaka» i ponešto šikljanja krvi, ovaj film ne poseduje više efekata. A najstrašniji deo filma je u stvari perverzni deda sa kraja filma.

Radnja je dosta spora, klasična drama sa elementima gadosti i ne mogu da verujem da film na IMDB-u ima visoku ocenu – 6.0!? Sem kvalitetne glume glavne junakinje, «Teeth» nema gotovo više ništa. Moja preporuka – preskočite ovo ostvarenje.